01 "....Waarom?"
Why did the chicken cross the road? Of in dit geval, de tandoori chicken...
Vanaf het moment dat de mogelijkheid tot een buitenlandstage bekend werd gemaakt, wist ik dat ik dat wilde gaan doen. Ik heb te veel jaren verspild met niet in mezelf geloven en denken dat ik toch niet gekozen zal worden voor een dergelijke stage. Ik heb door deze opleiding weer vertrouwen in mezelf gevonden en daar wil ik zoveel mogelijk gebruik van maken.
Ik wist ook al meteen dat ik naar een land wilde waar Engels gesproken werd. Hoewel er bij stages in Zuid-Amerika ook een taalcursus wordt aangeboden weet ik dat mijn taalknobbel (of eerder taaldeuk) dat waarschijnlijk niet aan kan. Terwijl ik nog aan het twijfelen was tussen Canada en Australië, kwam ik een vacature voor een “unieke stageplaats in India” tegen. En hoewel het niet zeer duidelijk was wat de werkzaamheden gingen zijn (en Engels niet de hoofdtaal is), wist ik het meteen zeker: dit wil ik doen. Dit moet ik doen.
Daarnaast stond India al lang op mijn travel bucket list. Eerlijk gezegd; vooral voor het eten. Ik ben gefascineerd de kleuren, de exotische producten, het zorgvuldige gebruik van grote hoeveelheden heerlijke specerijen. Het is onderdeel van een cultuur die zoveel verschilt van de onze. Ik ga er dingen zien en leren die ik hier in Nederland nooit zal kunnen meemaken.
Zo’n kans krijg ik nooit meer.
02 "Wanneer vertrek je ook alweer? / Wanneer ben je weer terug?"
We vertrekken 8 september. Na een paar uurtjes overstaptijd in Istanbul komen we in de zeer, zeer vroege ochtend van 9 september in Mumbai aan. Op 5 februari zijn we weer terug in de Lage Landen.
03 "Ben je al eerder zo ver/zo lang van huis geweest?"
Verste bestemming ooit..New York? En dat was maar een weekje om de marathon te lopen. Langste van huis geweest..twee weken? Dus het korte antwoord is nee en nee.
05 "Is het daar niet verschrikkelijk heet?"
Elke zomer tracht mijn lichaam hopeloos van overtollige hitte af te komen door van mijn rug een wildwaterbaan te maken en al m'n bloed naar m'n hoofd te stuwen. Hoewel ik ook niet echt van de sneeuw en snert ben, gaan Zena en hoge temperaturen duidelijk niet heel erg goed samen. Gelukkig zou in India het kwik niet zo bizar hoog moeten stijgen in het najaar en tijdens de wintermaanden.
(Hopelijk bevestigt de weersvoorspelling hieronder de bovenstaande uitspraak.)
FAQ
Als je stage gaat lopen, zijn mensen benieuwd wat je gaat doen.
Ga je in het buitenland stage lopen, heeft men nog meer vragen..
Ga je als vrouw zijnde in India stage lopen, staan ze soms met hun mond vol tanden.
Maar nooit voor lang...
Dus hier volgt, in willekeurige volgorde, de top 10 van meest gestelde vragen.
04 "Ga je na je stage nog reizen?"
Helaas hebben we na het afronden van de stage nog maar twee weken om te reizen voordat we weer in de collegezaal verwacht worden. Gelukkig hebben we tijdens de stage nog twee weken vrij. In die tijd gaan we waarschijnlijk naar Goa, om lekker te relaxen bij het strand.
06 "Wat ga je daar nou precies doen?"
Tsja dat is helaas voor vertrek nog niet duidelijk. Hoewel er de afgelopen jaren wel studenten van HBO-V en Sociale Professie zijn geweest, is het is voor het eerst dat studenten van Voeding & Diëtetiek naar Pune afreizen. Na een oriëntatieperiode van ongeveer twee weken zullen we aan de slag gaan. Onze werkzaamheden zullen waarschijnlijk te maken hebben met onderzoek, voorlichting en het bepalen van de voedingstoestand.
07 "...Indianen, Indiërs..hoe noem je het?"
Een ogenzienlijk simpele vraag. Zoals het de Nederlandse taal betaamt is het antwoord één deel logica verdund met zes delen onlogica. Hierbij een kort taallesje van Taalunie.net:
De eerste optie is het in ieder geval niet. Indiaans(e) betekent 'van, als van, betreffende indianen', waarbij Indianen de oorspronkelijke bewoners van Amerika zijn.
In Nederland verwijst ‘Indische mensen’ naar mensen die geboren zijn in het voormalige Nederlands-Indië, er gewoond hebben of in het bijzonder naar mensen van gemengd Indonesisch-Europese afstamming. Maar met Indië (en dus ook Indiër), kan in principe verwezen worden naar alle voormalige kolonies in Zuid- en Zuidoost-Azië. Dus ook naar Brits-Indië, dat de huidige landen Pakistan, Bangladesh en, daar is ‘ie weer, India, omvat.
Dus: hoe ‘heet het nou’?
Als bijvoeglijk naamwoord noem je iets uit India Indiaas. Een vrouw uit India is een Indiase. Maar een man uit India noem je een Indiër. En in India wonen 1,237 miljard Indiërs.
Is het voor jou ook zoveel duidelijker geworden?
Om verwarring te voorkomen, heeft het gelukkig de voorkeur om Indiase mensen te gebruiken met betrekking tot India en Indonesische mensen voor mensen uit het huidige Indonesië.
08 "Ben je niet goed wijs?"
Tsja, ik weet niet of ik de juiste persoon ben om die vraag te beantwoorden. Wat vind je zelf?
Ik ben me er bewust van dat het alles behalve een makkelijk half jaar zal zijn. En het bewustzijn dat het de cultuurshock van m'n leven gaat worden zorgt er niet automatisch voor dat ik er op voorbereid ben. Nou moet ik toegeven dat ik niet alleen naar India gegaan zou zijn. We worden intensief begeleidt vanuit de hogeschool en ik ga samen met vier meiden die precies hetzelfde gaan ervaren en allen een goed stel hersens hebben. Als er iets slechts gebeurt komt het door dom ongeluk, niet door een domme actie van ons.
09 "Wat vindt je moeder ervan dat je weg gaat?"
In haar eigen woorden: "Ik ben gepast enthousiast". Ze vind het leuk voor mij, maar vindt het tegelijkertijd ook weer niet zo leuk. Het zou ook vreemd zijn als ze rond zou springen van vreugde bij de gedachte dat haar dochter een half jaar lang naar de andere kant van de wereld gaat. Ze is zelf ook meerdere malen voor langere tijd naar het buitenland geweest, dus ze begrijpt me wel. En ze heeft vertrouwen in me. Het is misschien nog wel moeilijker voor m’n omaatje, bij wie ik elke week wel minimaal één keer over de vloer kom. Gelukkig kan zij beter met Skype overweg dan ik, zodat ze hopelijk met enige regelmaat een grommend zwart monster (kat) voor de camera kan houden en ik me weer even thuis voel.
10 "Doe je voorzichtig?"
Een dergelijke vraag, meestal gesteld door iemand die mij niet zo goed kent, zorgt ervoor dat ik in sarcasm overdrive mode kom. “Nou, eigenlijk was ik van plan om halfnaakt rond te gaan lopen en met wat vreemde mannen achterin een bus te zitten’’. Ik weet dat ze het niet slecht bedoelen, maar het geeft mij soms het idee dat ze denken dat ik niet al te snugger ben. Ik ben juist iemand die soms –te- risico vermijdend is, waardoor ik in het verleden veel kansen aan me voorbij heb laten gaan.
Maar mijn echte antwoord is: ja, ik doe voorzichtig.